Pociąg Widmo - Stephen Laws - Recenzja

Pociąg Widmo, Stephen Laws, wydawnictwo: Rzeczpospolita S.A., 370 stron

Do dziś mam w pamięci chwilę, gdy podczas jednego z częstych wypadków do Empiku dostrzegłem Pociąg Widmo. Notka informująca o tym, że jest to powieść skrojona na miarę Stephena Kinga spowodowała, że natychmiast zapragnąłem pochwycić ją w swe szpony i pobiec do kasy. Zrobiłem to nieco później (brak funduszy, znacie ten ból), kupując z rozpędu nawet dwie powieści Lawsa. Za naiwność się płaci, twór imiennika Kinga niestety nawet koło dzieł tegoż nie stał.

Pociąg Widmo opowiada o facecie, który jakimś szalonym cudem unikna śmierci na skutek dziwnego wypadku podczas jazdy metrem. Od tamtego czasu mężczyznę dręczą niepokojące sny, co samo w sobie nie byłoby jeszcze niczym szczególnie dziwnym, gdyby nie to, że jakaś tajemna siła ciągnie go co ranek na ów pechową stację. Paraliżujący strach nie pozwala mu jednak przekroczyć nawet biletowej bramki. Co się za tym wszystkim kryje? To horror klasy B, a zatem coś groźnego, coś nie z tego świata. Coś, co zmusza ludzi do czynów, których w normalnych okolicznościach nigdy by się nie dopuścili.

Wejdź, jeśli się nie lękasz

Pomysł ciekawy, podczas lektury opisu znajdującego się z tyłu okładki wywołujący przyjemny dreszczyk emocji, jednak Laws nie potrafił przekuć go w mrożącą krew w żyłach powieść grozy. Pociąg Widmo to, jak już wspomniałem, horror klasy B, i wyłącznie jako taki spisuje się przyzwoicie - dużo akcji, dużo posoki oraz masa zgranych motywów. Mnie, oczekującego już od grozy czegoś więcej, średnio ta lektura usatysfakcjonowała. Właściwie jedynymi chwilami, podczas których moja uwaga skupiała się nieco bardziej, były te, w których autor opisywał opętanych przez zło tkwiące w tunelu metra ludzi. Kilka scen jest naprawdę całkiem zgrabnie przedstawionych, zwłaszcza w porównaniu z pozostałą, drętwą częścią powieści. Wrażenie psuje poza tym kiepski, koślawy przekład. Dialogi są sztywne, przywodzące na myśl liche kino, a bohaterowie tekturowi aż do bólu zębów. Zawód, jednak głównie dlatego, że na zbyt wiele się nastawiałem. Przy odpowiednim podejściu przeczytać się da, fani horrorów niższych kategorii mogą spokojnie dodać sobie jedno czy dwa oczka do noty końcowej. Ja sam po drugą powieść Lawsa prędko raczej nie sięgnę.

Ocena: 5/10

Piotr Wysocki