Still life 2 [PC] [Recenzja]

Still Life 2, producent: Microids, przygodowa, PC, cena: 19,99 zł

O pierwszej części Still Life'a wypowiadałem się niemal w samych superlatywach kilka miesięcy temu. Po dwukrotnym ukończeniu rozgrywki śmiało mogę rzec, iż jest to jeden z fajniejszych kryminałów, jakie powstały w tym gatunku na przestrzeni ostatnich kilkunastu lat. Dopracowany fabularnie (zwłaszcza to!), graficznie, dźwiękowo i zagadkowo, wciąga po uszy i pozostawia po sobie same dobre wspomnienia. Zakończenie okazało się na tyle otwarte, że kontynuacja wydawała się rzeczą co najmniej mocno prawdopodobną. I tak też się stało, jakiś czas później twarda (kiedy trzeba) Victoria McPherson powróciła do gry. Z jakim rezultatem? Przeciętnym, niestety.

Zabójca, z którym poprzednio tak zaciekle walczyła główna bohaterka, pojawia się ponownie, trzeba więc zakasać rękawy i dokończyć to, co się rozpoczęło. Fabuła nie jest zła, ale przepaść, jaka dzieli scenariusze obu części jest ogromna - na niekorzyść kontynuacji, rzecz jasna. Historia swoje dobre momenty ma, ale to za mało, by przykryć wszystkie niedoskonałości i dziury w niej występujące. Całość już tak mocno nie angażuje, nie przekonuje, zwyczajnie nie bawi. 

-Czyżbym trafiła na plan nowej części Piły?

Autorzy dysponowali wyraźnie mniejszym budżetem, co odczuwamy na każdym kroku, nie tylko opowieściowym. Grafika wygląda paskudnie, przejście na 3D okazało się fatalnym posunięciem. Chwilami autentycznie przecierałem oczy z niedowierzania - tekstury w niskiej rozdzielczości wołają o pomstę do nieba, niektóre obiekty są nimi pokryte w taki sposób, że wygląda to tak, jakby graficy zupełnie zapomnieli ozdobić trójwymiarowe bryły. Koszmarek. Nieco lepiej, aczkolwiek też mocno nieświeżo, prezentuje się przerywniki filmowe. Nieźle zmontowane, dosyć liczne, w wyraźny sposób uprzyjemniają zabawę. 

Filmiki to jedna z najmocniejszych stron drugiego Still Life'a

Zagadek jest dużo, głównie tych ekwipunkowych, choć znajdą się i typowo logiczne. Pod tym względem przygodomaniacy powinni być w pełni nasyceni. To nie produkcja, która przechodzi się sama. Ba, wręcz przeciwnie. Choć gra jest liniowa (albo właśnie dlatego), bardzo łatwo w niej utknąć, co zdarzało mi się nagminnie. Trzeba mieć oczy dookoła głowy i badać każdy skrawek wszystkich zwiedzanych lokacji (głównie pewnego domostwa). Czasem już mnie szlag trafiał i - tak, przyznaję - zdarzyło mi się spojrzeć w poradnik. Na plus zaliczam muzykę, chwilami sprawnie podbijająca tętno, i przyzwoite angielskie głosy postaci (polska wersja niestety tylko kinowa - niestety, gdyż polski dubbing w jedynce był znakomity). 

W sumie rozczarowanie. Still Life 2 sprawia wrażenie produktu niedokończonego, pełnego wyrzeczeń i eliminowania błędów w ostatniej chwili, tuż przed wysłaniem płyty matki do tłoczni. Pełno w nim usterek, rzeczy, które można było zrobić lepiej i po prostu ciekawiej. Zawiodłem się, co jest przykre tym bardziej, iż potencjał na coś niezłego w tym wszystkim jakiś był. Stąd, pomimo bezustannego wytykania błędów, przyznaje aż szóstkę z minusem. Wbrew wszystkiemu grać się w to wciąż da. Fanatycy gatunku już nie takie zakalce przełykali ;-)

Piotr Wysocki